ÇİLELİ GÖNLÜM

Ben kara’kış yaşarken sen istersin yaz bahar
Senin değil elbette benim bağrım hep yanar

Kimin umurundayım söyle çileli gönlüm ?
Yâr yolu beklemekle geçiyor böyle ömrüm

Eller tatlı uykuda uyurken uykusunu
Huma kuşu misali sen kazarsın kuyunu

Teselli arar oldum şiirler’de hece’de
Böyle gezer dururum bu bitmeyen gecede

Ne geçti ki eline dönde bir bak geriye
Onca derdi doldurdun el kadarcık deriye

Bilmemki deli gönlüm sevda çekmek neyine ?
Kana kana ban şimdi zehirli aşk meyine

İster küs ister darıl şu halimden ibret al
Daha uğraşmam senle sen kendinle mutlu kal

Korkarım bu gidişle damla düşecek başa
Baksana gözlerime bend olmaz kiprik yaşa

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ