Gittiğin o gün!

Yıkıldı bu dünyam, o ellerinle
Boşluğa tutup da, ittiğin gün
Bir oktu bakışın, o gözlerinde
Kalbimden vurup da, gittiğin o gün

Yalan sözlerin o, hepsi riyamı
Gördüğüm bu düş mü, yoksa rüyamı
Kararttın kâbusla, bütün dünyamı
Başıma yıkıp da, gittiğin o gün

Nefretle kapladın, o an özümü
Kırpmadım geceler, boyu gözümü
Dilimden uçacak, olan sözümü
Ağzıma tıkıp da, gittiğin o gün

Şeytan dürttü dedi, haydi vur şunu
Düz etmedi hayatın, o yokuşunu
Ayrılık denilen, bu kör kurşunu
Beynime sıkıp da gittiğin o gün

Kadere bu şansa, ah eder oldum
Yıkıldım perişan, ben heder oldum
Mecnundan daha çok, derbeder oldum
Gönlümü yorup da, gittiğin o gün

Vermezdi bu gönlüm, siteme meğil
Kim derdi önünde, bin defa eğil
Beklenen o günü, vuslata değil
Ecele kurup da, gittiğin o gün

Böylemiş demek ki aşkın düzeni
Dertlerin içinde oldum yüzeni
Görmedim sen gibi, beni üzeni
Sırtımdan vurup da, gittiğin o gün

Kafayı bulup ta, oldum şahane
Unutmaya olsun, diye bahane
Mekânım oldu bak şimdi meyhane
Üstüme basıp da, gittiğin o gün

Yaşamak anlamsız gelmişti o an
Tek gerçeğim sendin, gerisi yalan
Elimde bir resmin vardı o kalan
Gönlümü yarıp da, gittiğin o gün

Yıkılmış virane, attın kenara
Göz mü deydi söyle, geldik nazara
Ölmeden girdim ben, sanki mezara
Canımı alıp da, gittiğin o gün

Çıktın mı söyle sen, gururla tahta
Erdi mi bilmem ki, gönlün rahata
Benden uzaklarda, başka hayata
Merhaba deyip de, gittiğin o gün

Öyle ki nefretle, ruhumu sardın
Vur şeytan diyordu, kendini bugün
Çekindim kalbimde, çünkü sen vardın
Orada yaşıyordun, gittiğin o gün
Orada yaşıyordun, gittiğin o gün

SEÇKİN ERDOĞAN