Özlemim mavi gökler, ışıl ışıl aydınlık

Masmavi gök yüzüne, benzeyen şu gönlümü

Bulutunla kapladın, artık görmem önümü

Ayaktayken tattırdın, kabristansız ölümü

El açtım Yaradana, dilim gelmez lisana

Ne dua, ne beddua, okuyamadım sana

Sandalla yüzüyorduk, açık durgun denizde

Ne oldu bilemedim, mırıldandı genizde

Bir anda alabora, kıyamet mazimizde

Yıllarca beslemişti, bana karşı nefreti

Yalan aşkların sonu, bu olur akibeti

Bülbülü beklemekti, tüm gayretim bu oldu

Gönlümde açan güller, kargaya mekan oldu

Yıllarım heba oldu, pembe düşler yok oldu

Güneş tutulmasımı, niçin dünya karanlık?

Özlemim mavi gökler, ışıl ışıl aydınlık

Konya 26.04.2012

Abdurrahman Yıldız