Son Bildiri…

…

o’nu bir miting alanında tanıdım
gözleri boncuk mavi bir çocuktu
su satıyordu insan yığınlarına
dilsizdi
sadece gözleriyle konuşuyordu
onun için
gözleri kâh gri oluyordu
kâh haki
kâh laci oluyordu
kâh nefti
tonlarından anlıyordum
sevgisini
öfkesini
ve
nefretini…

…

yasadışı bir örgütün üyesi olmaktı seni sevmek
ve illegal bir slogandı seni seviyorum diyebilmek
kuytu gecelerde gizlice
duvarlara ismini yazmak gibi
ve bir militan yüreğiyle
eylem yapmaktı meydanlarda
her an gözaltına alınacağını bilerek

gözlerinin yamacından düşeli
içimin koyaklarında ölüyorum
sözlerine sığınmacılığımı
elinden aldığından beri
yaşadığım şehirde mülteciyim
ırak bir kentin
yanık bir türküsüydüm gönlünde
türküm dilinden düşeli beri
sadece uçsuz bucaksız bir ıraklık
ve göçük altında bir şehir kaldı benden geriye

az evvel hayat vermek isterken ona
parmaklarımın arasında can verdi küçücük bir serçe
kapımda cinnet orduları
ellerim kana bulanmış

yasak bir aşkın
manifestosunu yazıyorum şimdi büyük puntolarla
artık yorgun bir eylemciyim
son bildiriyi dağıtma görevini sana bırakıyorum bu yüzden
aşk bitti diye yazmayacağım
aşk hiç yoktu ki diyeceğim
ha bir de küçük bir not düşeceğim en altına
aşk yalan
aşk yalan
aşk yalan

kayıtlara geçilsin
kadın kanamalı
ağır yaralı
adam ölü…

30.08.2012/İst

Sevtap Kaya Nurgönül