BİR GÜN BİR ŞİİR GELİR

Bir gün bir şiir gelir

Sessiz sedasız.

Çalar kapımı seher vaktinde

Ucu yanık kelimeler uçuşur gözlerimde

Semadan ateşler damlar irili ufaklı

Ufuklar yanar, ben yanarım.

Dingin sular dinlenirken içimde

Yüreğimde demlenir en içli heceler.

Kelimeler gelir ayakları yere basmadan

Güneş vurur pencereme

Bir ilkbahar sabahı…

Bir şiir gelir

Sessiz sedasız

Çalar kapımı ansızın

Ucunda sevda türküleri

Yarına düşer sel yangınları

Bir kırlangıç konar omuzlarıma

Yüreğim ki korkar haykırmaktan

İçinde uyuyan prensesi uyandırmamak için.

Ve bir şiir gelir

Elinde salkım saçak düşlerle

Ve bahar kokulu çiçeklerle

Yüreğimin şirazesine değer

Nakış, nakış…

Ve sen!

Dağ yamacında açan çiçek

Gül dalında gonca.

Kim bilir nerden koptun geldin

Ey Leyla kokulu şiir!

Ayağının tozunda çöl kumları var.

Ferhat’ın dağlarında gezen sen miydin?

Hüzün kokar nasırlı ellerin

Yoksa Kerem yangınından kül mü getirdin?

Sen miydin yoksa,

Yüreğimin enginlerinde ağlayan…

Ey şiir!

Geleceksen aşkın o safir adıyla gel

Bir bahar tadıyla gel!

Vuslata çıksın yolların

Bir turna kanadıyla gel!

…………SAFFET ÇAKIR