Hasret…

Öyle bir hasret ki
Anlatayım sana, içimde bitmemiş
Sende anla, işte bu beni bitirmiş
Umudumu çaresizliğe dönüştürmüş
Hayallerimi çalmış götürmüş
Umutsuz vaka olmuş bağrıma düğümlenmiş

Öyle bir hasret ki
Ateşi ile üşütüp, soğuğu ile yakanmış
Pençesinde ki düçara acıyarak bakanmış
Üstüne sağanak gibi acıları yağdıranmış
Yüreğinde vicdanı, merhameti, aşkı kalmayanmış
Maddiyatı ilah yapanmış, meğer ona da tapanmış

Öyle bir hasret ki
Sefalet ateşiyle gözlerime mil çekmiş
Gönül bahçeme gülfidan yerine karaçalı ekmiş
Halime gülerken ağlamış, ağlarken gülmüş
Ölümle pençeleşir gibi çırpınan yüreğimmiş
Bir hasret ki, geç fark ettim beni o öldürmüş…

12.06.2012

Ömer Sabri Kurşun