Nokta II.

Nokta II.

Biraz önce kanadı adın geçince acım. Yine gözlerimin perdesine izin almadan çıktı, bir zamanlar yüzümü güldüren nazlı sesin. Herkes göğsünün ortasında sevdiceğini uyuturken, göğsümün ortasına havan topu gibi düşmüştü yokluğun. Tam da bu saatlerde kırık camların üzerinde darp etmiştin beni. Paramparça olmuştum yoklugunda, o kırıcı cümlelerinden başkası batmamıştı yüreğime.. Şimdi olta atıyorum kırıklarımın üstüne, sen acıyormu canın dediğinde kapanıyor bilincim.. Kapatamadı gözlerim seni bir türlü, silemedi kaybettiğim gözlerinin dosyasını. Gökyüzüne açılan pencerem olmadı hiç.. Güneş vurmadı evimin camından ranzama, gün doğmadı sende çıkmadın nasıl olsa.. Sardırmadım yaralarımı, belki gelirsin diye.. Sardırmadım ki; unutmasın nefesin sen olmadan uyuyamayan yüreğimi.. Unutmasın seninle boğuldugumu.. Sardırmadım ki; canım dediğim senin canım çıkana kadar canımdan can aldığını.. Mavi bulut olamadım ki hiç defnedemedim yaşadıklarımı!

Gökhan Maviş
İnstagram; gokhanmavisss
BURSA / 24