Sen Gidince Ya Rasulullah

Güneşin doğuşunda acı bir ateş var
Yakar durur yüreklerimizi
Bu güneş içimizde yanar Ey Nebi,
Sen gittin gideli Ey Resul

Gökyüzünde bir sessizlik var,
Kuşlar eskisi gibi cıvıl cıvıl ötmüyor
Ey Nebi
Onlar da Rasülüne hasret,

Bu gönüller Rasulüne hasret
Bu yüreklerimizdeki akan deryaların
Su damlalarında ki yıldızlar gibiydi
Gözlerin, Ya habibullah

Medineye, kapına gelirdik,
O nur kokunu duymak için
Cıvıl cıvıl öterdi kuşlar
Nur-i çehrende,

Kokun öyle güzeldir ki
Karşıdan Allahın Resulü
Geçmiş derler
Ya Muhammed geçmiş derler

Sen gittin gideli insanlar birbirlerine
Kardeş değil, düşman oldular
Ey Nebi
Aşk-ı hasretimiz bu yüzden yanıyor

Sen gittin gideli Gecenin sessizliğinde
Yıldızlar parıldamaz oldu
Ay ışığını kaybetti
Sen gidince, Ya Rasulullah…