Zaman; SEN ve Ben…

Ben,
Zamanın içindeydim
Yaşım ile başım ile
O zaman ki
Beni eskitirdi
Kendi ölçenleriyle…

SEN,
Zamanın dışındaydın
Zamandan da
Şekilden de çok öte
O zaman ki
SEN ile bir anlama ermekte…

Ben,
Zamanın içindeydim..
Göğü ile güneşi ile..
Toprağı suyu ile…
Pişmiştim SEN’İN nefesinle….

SEN,
Zamanın dışındaydın
Yeri göğü saran
Aşkın ile affın ile…
O zaman ki
SEN ile bir anlam ifade etmekte…

Ben,
Zamanın içindeydim
Aklım hep fikretmekte
Dilim hep zikretmekte
Gönlüm daima şükretmekteydi
Hep SENİN isminle…

Ben,
Zamandan çıkarken
Canım ile..
SEN,
Zamanıma girecektin
Cananım diye…

Can ile Canan
Bir araya gelince
O zaman da
Neydi ki?

Fikret Turhan-Yalova,
21.03.2015