Vedasız gidiş…

bu aralar hüzünlüyüm
hayatta keyfin azaldığı
ve coşkunun sürekli teşvik gerektirdiği
bir dönemdeyim
son zamanlarda heyecanlardan yoksundum
cansız ve keyifsizdim
yine hüzünle uyandım
bu gri sonbahar sabahında
bir kararsızlık hatta dehşet anında gibiydin
birden vedasız gidişini hatırladım
ve kendimi toparladım
göğsümdeki hançeri tetikleyen
gülüşün düştü hafızama
anı defterimin arasından
yerlere saçılmış bir kaç gül yaprağı dışında
odada bir sessizlik ve huzur hakimdi
keşke bu duyguyu bende tadabilsem…

Yeşim Çayırlı