Seni Seviyordum

İnsanların içinde
Her sana benzettiğim yüzlerde
Sen çıkmayınca çıldırmak
Bin bir hınçla çatmaktı gidip gelenlere
Ölüme susamaktı seni aramak

Birazda deli dolu olmaktı seni aramak
Her sabah koşmaya alışmıştım
O boyumla çocuklarla top oynardım
Toprak oynardım
Kirlenmek bile ne güzeldi onlarla
Sevgiyi birazda
Çocuklardan öğrendim
Senden sonra

Adeta çocuklaşırdım bazen
Bir sahaya muhtaç zavallıların
Sokak arası maçlarında
Lastik bir topla
Derbi maçları havasından da beterdik
Sevinç ve coşkumuzdan
Seni bana biraz unutturan
En büyük unsur
Çocuklar
Macera doluydular

Bir sabah bir akşam olurdu
Geceleri yalnızlığıma çekilmek
Şehri uzaktan izlemek huyumdu
Ay ve yıldızlarla yüzüm aydınlanırdı
İçime öyle bir hüzün yağmuru yağardı ki
Gök delinmişti sanki

Soğuk mevsimlerde odama çekilir
Yağan karı izlerdim pencereden
Sonraları onu eriten yağmuru
Günler ay aylar yıl olur gelmezdin
Hasretine rağmen zaman durmazdı
Mevsimler gelip geçerdi bilmezdim

Tam yedi yıl oldu seni seveli
Belki bu aşkta eremeyecek murada

İbrahim Akın