Bu Şehir ya da yalnızlık

Korktuğumdan daha derindi yaralarım
Bilmek istediklerim kadar uzaktım hayallerime
Göz yaşlarımın her bir damlası anlatıyordu yalnızlığımı ve bu şehri

Günahlar şehriydi bu şehir
Belki farkına varamadıklarımın farkına vardırdı bana
En acımasız saatlerin kahramanı şehir
Bir yanı hüzün bir yanı kahır
Bir yanı taş bir yanı duvar bu şehir

Şehirde mi ağlamıştı ne yağmurun altında
Yoksa ağlayan ben miydim şehir yerine
Umutlarımı yıkan şehir
Göz yaşlarımı yutan hasretimi nefrete çeviren bir şehir bu şehir

Şehir bir kış günü bembeyazdı
İçinde yaşanılan onca günaha rağmen
Belki de şehrin suçu değildi
Biz mi kötüydük ne

Ah be şehir ne serseri kurşunları ne apansız çekip gitmelere şahit oldun
Sövüp saymalarına da aldırış etmeden hep sustun bildiklerine inat

Aldırışta etmedin bize yaptıklarımıza
Yoksa bumuydu senin de kaderin
Kaderin de önüne geçemedin sen be şehir
Bütün çirkinliklere rağmen bir kıyakta bize geçemedin
Beklide sendin kader; şehir

Oysa sende benim gibi alışmıştın gitmelere
Alışmış olduğun onca şeyin üstüne
Alışmıştın acılara da

Ben sende farkına vardım hüznün yağmurlara karışıp yağdığının
Söyleyemediğim şeylerin farkına da vardım be şehir
Aldırma bu sitemim sana değil güzel sandığım şehir
Kendime yaptıklarıma yaşadıklarıma hayata be şehir

Şehir şehir dedim de sana
Sen yine aldırış etmedin bana ya şehir
Bütün aşkolsunluklarımı, bütün acaipliklerimi
Bilimeyenlerimi, sırlarımı, sevinçlerim olmadı da
Yalancı gülüşlerimi hep seninle paylaştım

Hep yaşamın kıyılarında, hep küf kokan duvarlarında dolaştım ben şehir
Kimsenin bakmadığı yada bakıp ta göremediği sırlarını ben gördüm
Ben gördüm gözlerindeki hüznü, ben gördüm üstünde yürüyen insanların iki yüzlülüğünü
Ben gördüm şehir sana bağlanan umutları, ben gördüm görüp görecek sana dair her ne varsa
Sen göremedin mi şehir bendeki yaralı beni

Hani kötüler hep kaybederdi şehir
Hani bir filmdeki gibi kazanırdı iyiler
Yoksa ben miydim kötü, şehir
Filmler gibi değil midir hayat şehir

Bırak, bırak ta gideyim şehir
Kaybolayım gecenin derinliğinde
Sırlarımda gelsin bilinmeyenlerim sende kalsın
Kırık dökük yalan yanlış hayatlar senin olsun
Kaybettiklerimi geri ver de gideyim

Her mevsimin bir başkaydı senin şehir
Yoksa buna mı kanmıştım ne
Bir başkaydı hüzünler bir başkaydı sevdalar
Bir başkaydım ben seninle, sende bambaşkaydım şehir

Şehir sustu ben konuştum, ben konuştum şehir ağladı
Şehir sustu ben ağladım, ben sustum şehir sustu
Ben ve şehir

Şehir yağmura baktı yağmur ağladı
Yağmur bana baktı ben ağladım
Ben şehre baktım şehir ağladı
Ağladı duvarlar, ağladı caddeler, ağladı kaldırımlar
Ağladı şehir ağladı yağmur, ağladım

Git, git sende git şehir
Git de bende sensiz kalayım
Öyle bir git ki sesin bile kalmasın
Sefanı da cefanı da al götür
Bütün gidenler gibi sende terk et beni.

Yakup Akgün