Aralık 2007 Ayında Eklenen Konular

Ölümüne Sevmek... Hayatımdaki her şey onu tanımamla değişti tanıştığımız gün bile beni dünyamı ters döndürecek kadar etkilemişti. Onu o kadar beğenmiştim ki hep onun gibi birini hayal etmiştim esmer uzun boylu ve de gözü kara insana güven veren bir tarafı vardı ilk tanıdığım gün güvenimi kazanmıştı diyeceksiniz ki nasıl olur insan daha ilk gün tanıdığı insana bu kadar güvenir mi ama bende nasıl olduğunu anlamamıştım ilk günden ona güvenebileceğimi hissetmiştim bakışlarından...

Bu kaçinci aldanisim Asktan yana bilir misin, Bu kaçinci yalvarisim, Gel desem gelir misin. Adin çikmaz aklimdan, Ümidim yok yarindan, Benim için canindan, Ver desem verir misin. “Etme bulma dünyasi” Askimizin rüyasi, Bana son hatirasi, Ol desem olur musun. Kaybetmisken kendimi, Kirmisken kalemimi, Su virane halimi, Gör desem görür müsün. Sevin demis yaradan, Vazgeçemem sevdadan, Askim için askindan, Öl desem ölür müsün.

Ardından bakıp ağıtlar yakmayacağım senin için. Önünde diz çöküp yalvarmayacağım asla sana. Ümitsiz kalacak belki sana olan aşkım.. Biliyorum bir daha dönmeyeceksin bana. Ama bir şeyi unutma canım.. Çiçekler seni hatırlatacak bana.. Günler günleri kovalayacak, aylar ayları. Biliyorum bir daha dönmeyeceksin bana. Yıllar geçecek aradan ama seni unutmayacağım.. Adını kalbimin bir köşesine kazıyacağım.. Umutla bekleyeceğim senin geleceğin günü.. Biliyorum bir daha dönmeyeceksin bana.. Belki seni zamansız sevdim meleğim.. Sevdiğim kadar değer göremedim senden.. Uçurtmalar gibi uçtun gittin ellerimden.. Biliyorum bir daha dönmeyeceksin bana. Şimdi sessiz ve...

Meğer seher yelleride kırarmış başakları, Umutlarda hep hanımeli açmazmış. Düşünceler, sarıp sarmalarmış solmuş baharları. Anılara küskün görüntülerde yaşarmış meğer düşler, Ve geceler, hep yıldızları gizlemezmiş koynunda, Hasretlere tutsak olurmuş, karanlığın kolları. Meltem değilmiş tüm rüzgarların ismi meğer, İsmi martı değilmiş, Beyaz olan tüm kuşların. Sırlar taşımazmış gündönümleri uzaklara her zaman, Kolay değilmiş her bilmece, İri sorular varmış yüreklere saplanan. Nankör diye haykırırmış, Saatler her geçen an'a, Meğer arkadaş değilmiş akreple yelkovan. Ağacın dalında filizlenirmiş meğer sevda, Yalnızlıkmış kökleri, Ayrılıkmış derinlere uzanan. Şimdi sanma yalnız senin gözlerinde geziyor nemli...

Gece, bile fazla bu akşam bana...Öyle siyah, öyle alacalı ki karanlık..Uyumak istiyorum, alabildiğine..Kapatıyorum gözlerimi, sen oluyorsun uykularım..Açıyorum gözlerimi, yalnızlığa kapılıyor düşüncelerim...Anlamsızlığımla eş değer oluyorsun aniden... Gidişini seyrediyorum, anılarımın arasından...Tozlanmış duyguları temizliyorum, kelime kelime..İçim acıyor, derinden...Gülüşünü anımsıyorum...İçim burkuluyor... Sensizliğe alıştırırken günlerimi, şimdi ne gerek vardı ki sana ? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin.. Silebilsem yüzünü, gözlerimden... Ne acı...Seni hiç unut(a)mamışım ki ben...Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları...Ertelemişim sensizliği bile bile... Şimdi...Ne şarkılar, ne satırlar dolusu cümleler..Hiçbiri iyi gelmiyor sensizliğime..Belki, çığlıklarımı susturmasam, ağlasam yağmur misali damla damla...Kimbilir,...

hiçbir şey yüreğimi okşamadı o sıcak gülüşün gibi... ve..hiçbir şey incitmedi verdiğin acı kadar... senin için atan bu kalbe sahip çıkmadın ki... her rüzgarında ayrı yöne savurduğun, kanattığın bu kalp sana nefes aldığım her an binbir acı çekti bilmedin! oysa ki tüm hüznümü yakıyordu bakışların düşmüştüm sensizliğin bilinmezine bunu da bilmedin! bilmem bana inat mı bu sevdalı,suskun bakışlar bende değilsin ki artık ellerin başka ellerde... şimdi dönüp bakıyorum da ardıma ben hayallerimin değil, bir deli sevdanın peşinden koşmuşum meğer... ben hep sana...

Öyle içimdesin ki. Yanağımda dolaşan rüzgardan daha gerçek dokunuşların. Küçük, ürkek, kesik dokunuşlarınla, belki de her zamankinden daha yanımdasın. Yani öylesine, o kadar bensin ki. Ah nasıl anlatsam. Boşuna bu çabalarım, doğru kelimeleri aramalarım. Ne kitaplar yazıyor, ne de sözlüklerde karşılığı var. Yalnızca hissediyor insan, yaşıyor. Kelimeler eksik, kelimeler yaralı. Kelimeler cılız. Taşımıyor, anlatmıyor, tanımlamıyor bu duyguyu. Ben de. Çok başka bir şey. Sevginin ortasında, derin acılar hisseder mi insan? Aydınlık gülümsemelerin...

Sana uzaktan bakıyorum. Sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni. Sen gidince aklım da senin peşinden sürüklenip gidiyor, yüreğim de.. Yanında biri mi var, ona bir şey mi söylüyorsun, onunla gülüyor musun.. içim yanıyor. Ama senden sonra gördüğüm o insan birden senden biri oluyor. Senin baktığın her yer artık güzel, senin konuştuğun her insan, özel oluyor. Sen evine şu yollardan gidiyorsun. Ardından yürüyorum. Beni fark etmiyorsun. Önünden geçtiğin evlere, gölgesinde yürüdüğün ağaçlara, her gün bindiğin otobüse bakıyorum. Senin gözünle...

Serin bir sonbahar gecesi beyoğlunda Tenha bir meyhanenin eski bir masasında İki büklüm olmuşuz içmekten Saki koşturuyor meyleri, mezeleri Ordan bir İstanbul şarkısı çalıyor Eşlik ediyoruz beraber Bağıra çağıra söylüyoruz gülüyoruz, kahkaha atıyoruz, meşke dalıyoruz . Ne seni bekleyen oluyor evinde nede beni Desemde ,,,, Abin çoktan çıkmıştır yine seni aramaya Müjgan müjgannnnn diye bağırıp çağırıyordur yollarda Annem zaten sildi beni bu aşk yüzünden Oğlum nerdesin, anne müjganın yanındayım Oğlum sana en sevdiğin yemekleri hazırladım hadi gel, Anne sağ ol ben müjgan ile yedim Oğlum neyin var,...

SENİ SEVMENİN İLK SAATİ Şimdi seni sevmenin saati geliyor. Yani sabah başlıyor. Her gün aynı saatte başlayıp Aynı saatte bitiyor Tutarsa üç beş saati uykuda Tutmazsa hepsi ayakta Yevmiyem her gün peşin Bir ahulu bakış Hele hele denk düşüpte Göz göze olursa oh değme keyfime