Mehmet Tektemur Şiirleri

bir yanım hep eksik yaşadım sensiz bir yanım hiç olmadı beklerken dönüşünü yüreğimin haylaz çocuğu koştum ben sana geldim soluksuz sevdandı düştü yüreğime bilmediğin arka sokaklarıma taşıdım...

Cevap soruldu çok içiyorsun bu aralar bu aralar sen yoksun yalnızlık var. Mehmet Tektemur

Davet aşktan aşağı at kendini tutarım korkma!… Mehmet Tektemur

yokluğun bir duble rakı masamda bir ucunda unuttuğun sıcak gülümsemen nasıl bir ışık aydınlattıysa yüzünü bana doğru o kadar ateş böceği görüyorum seni kendi...

duygularım mayına takılıp parçalanırken sen gidiyordun bir damla suda fırtınalar kopardı eskiden olsa dokundurmadım gücenmedim hiç mayın acılarından beyaza uyandım soluk soluğa bilmezsem dönüşüz olduğunu gidişinin sen...

dört duvar arasında sana en mavi şiirleri yazdım mavi bir gül kopardım dalından son sigaramın dumanından resmini çizdim boşluğa sonuçta bir yaşamdı alt...

önce kendimden vazgeçtim hüzün arkasından sağanak geldi bir gece kapına dayanırsam sakın açma ay dolunaysa korku filmi izleyip uymuşsan aklının ucundan bir ara ben geçmişsem...

kendinle savaşmayı bırak can’cazım umutsuzlukları gömmüştük epey oldu anımsa bir çınar altında soluklanalım kuş sesleri duymak istemez misin her coğrafyadan sevgiler çıkart yüreciğinden her renkten her duygudan...

yaşamın çocuksu sevinçlerine koşuldu dolu dizgin vurgun yemiş bir düş sürçmesi benim ki arada bir olur dengemi kaybeder düşerim aldırma kalbim karışır üstüme gün...

her şey eskidi durduğu yerde kendiliğinden oturup denize karşı sustuk yenilmişliğimizle yutkunduk sonunda bu sözün ve ardından aşkın bitişi demekti karanlık bir kuyuya düşleri boğulmaya atmaktı canevinden...

sen hep mum ışığı umardın ben tenine ay ışığı sunardım doğrusu yakışırdı göz bebeklerinin çıkılmaz sokağına girerdim izinsiz bir alın yazısı resmi çizerdim denize silerdin kaybolurdum...