sensizlik şiiri

Bana naz ederek etme eziyet Sanma’ki bu zulüm büyük meziyet Perişan hallerim budur vaziyet ,,,,Attığım hiç birtaş yerin bulmuyor ,,,,Merhametin yokmu sensiz olmuyor Yetmezmi başıma...

Kor alevde yanan kızgın demirle dağlanan,bedenin acısı... Sensizlik! ... Yavrusunu kaybetmiş bir ceylanın yürek yanığı... Sensizlik! ... Yolunu kaybetmiş dervişin bir başına umarsız kalışı.. Sensizlik!...

Sensizlik yazın kuşların meskeni, renkleriyle coşkun ağaç şimdi hüznün vebalı salgınıyla sararmış yapraklarını bir bir döküveriyor ayaklarımın önüne sensizliği hatırlatırcasına…. Hayrullah...

Nasıl olduğuna bakmadan,yüreğine öyle masum ve içtendi sevgim.. Nasıl bebeğin ellerini tuttuysam Bir o kadar incitmekten korktuysam Öyle tutkulu sade...

Bugün de sensizim Ruhum sende bense bedensizim Seni sevmemeye neden yok, nedensizim Sen olmayınca ben yokum, bensizim... Ertuğrul Doğaner

Kızmayın vakitlerin hiç bir suçu yok. Üç aylık düşerken düşüme baharın, Gözlerimden yatıya kalan ruhsuz bir cenaze, Çaresiz göz yaşlarımı...

soğuktu gece pusluydu üstelik bir ben vardı benden önde dumanlı bir nefeslik adımlarımın karlardaki izi ayazın bozduğu sessizlik hiçbiri hiçbiri...

Sensizlik Bana sensizlikten bahsetme… acına kronikleşmiş yüreğim… kekremsi bir tadı var yokluğunun… kokusu sinmiş ayrılığın…. Son umutlarımı yaktım bu gece.. Adı yok ki sensizliğin söyleyeyim.. Yokluğuna resti...

Sadece Susuyorum Sanıyorsun ki kolaydı gidişler bana.. Arkamı döndüğümde gözlerim gülecekmi sanıyorsun? Söyle bana sen ne sanıyorsun aşkı Kolay olan kaçmaksa vazgeçiş ise; Ben...