Özlem Şiirleri

Yeşillendi her yan açtı çiçekler Sevdalı sevenler yolları bekler. Selam salmış sana kuşlar böcekler Kuşlar yuvasında öter ötmez gel. Çiçekler açıp ta bahar gelince Menekşe...

Yoksun. Aklım zarar, İyi niyetlerim kayıp, Uykum açık... Bilmem kaçıncı sahnelenişi gülen yüzünün gözümün önünde.. İçim ezildi, içimde yarattığın devrim sonrası esir aldığın karakterimin gördüğü işkenceyi izlerken... Kemirdi beynimi fotoğraflarına Seni Seviyorum...

Özleme demek neye yarar ki, Ruhuna söz geçiremedikten sonra... Aşık olursun, seversin, Özlersin, özlersin...! Mantığın alıp başını gitmiş, Bilinmezliğe... Ruh Yâr diye diye ağlaşır, Sessizce... Gerçeği mi hayale...

Lüzumsuzdur onsuz geçen her an Ezberindir o sevdiğin tek duan Mamasızdır artık her şey onu bulunca Endişe etmezsin hayattan sadece o olunca Kaderim bu...

gözlerine bakmıyorum sineme yaşlar dökülür hayalini kurmuyorum düşlerimin nutku tutulur sevgimi anlatmıyorum duyanların yüreği burkulur beni yüz bin kere kırsanda ne olur yine...

ÖZLEDİM SENİ Özlemedim dersem eğer sana Yalan söylerim, çok özledim İşte ispatı bak gözlerime Özledim seni, seni özledim Beklemez diye düşünme sakın Gözlerim hep yollarına yakın Geçmişim...

Özlemek, bir şeyi çok sevmek değildir her zaman bir şeyi çok sevmeyi isteyebilmektir de Beklemek, birlikteliğinde yaşayamadığın gülümsemeleri anlayabilmektir 'beklerim seni' diyebilmenin anlamını güzelleştirebilmektir. Gitmek, herzaman acı...

Dar bir sokakta geçti Dar çerçeveli, Dar bir evde… El bilmezdi kederimizi, Dilimiz söylemez. Küçüktük , Minicik odamızın Taze alevlerle yanan Sobasına üşüşürdük. İçin için yanar tutuşurduk. Ve uyurduk. Bilmediğimiz...

Sislerin gözlerimdeki buğuyu sakladığı Solgun bir bahar akşamında Gel diye yalvarıyorsam suskunluğumda Kaybolmuşsan bensiz her anı da Koş ayrılığa inat karanlığıma Ya kaybolursun benimle Ya da...

Yorulsamda, seni hasretle beklemekten Vazgeçmem senden, seni sensiz özlemekten Niyetim yok, sensiz yaşamaktan ölmekten Uykusuz gecelerce seni özledim Aşkın şefkatini...

Türkeli’den haber geldi, Akınlara çıkmak gerek. Kara ufkun hududunu, Birer birer açmak gerek. Selanga’nın akışından, Kerküklümün bakışından, Kırımlımın kaçışından, Dertlerini sormak gerek. Tanrı Dağı’nın yasını, Gözlerimizin yaşını, Palaların pis pasını, Şimdi...

Bütün limanlar sensiz. Tüm gemilerim yelkensiz. Dalgalar, yüreğimin kıyılarını döverken, Sen yoksun hiçbir sahilde. Mektup açacağını saplarken kalbime Bu sana...

sensiz geçen saatlerimi sayıyorum... benim için sensiz bir gün asır gibi... sana dokunmak, seni sevmek çok istiyorum... yüzlerce kilometreler uzaksın canımdan çok sevdiğim insan. ismini...

Dar avlulu sarı ev Kırmızı tokalı mavi düş Kırık kanatlı yalnız gecede yitik anılar Ve ben Son deminde cam kırığı suskunluğum Kalabalık kaldırımların ıssız yüreklisi Pıhtılaşmayan...

Bir hafta oldu seni görmeyeli, İnan gönlümde yokladım seni Sen olmayınca oldum bir deli Kalbimin içine ekledim seni. Uçağa binip çıktın sen yola, Hiç vermedin...

Kara sevdam gönlünde kapım çalışlarını. Sözlerini yüzünü gözlerini özledim. Gözlerin gözlerimde bize dalışlarını. Öpüp koklayışını sarışını özledim. Dizlerimde saatler boyu yatışlarını. Dünyama bir gün gibi...

Hasretinle alev alev yansada kalbim Gözyaşlarımla damla damla söndürüm Dağ gibi yüreğim parçalansada Sabır taşımla gün ve gün öğütürüm Eşyalarını koklar basarım bağrıma Resimlerini öperim...

Tutmalı avucuna değen, elin sıcaklığını. Sevip sokulmalı koynuna, açlaı yüreğini. Bir tanemsin desiysen ona, savaşmalı uğruna. Dönmemeli bu aşkın sonu, yılan hikayesine. İnatlaşarak olmaz...