Yalnızlık Şiirleri

sen... ellerimden kayıp gittiğinde... denizin yıldızları ile... ben... kumların arasında.... sen... gözlerimden kayıp gittiğinde... göğün yıldızları ile.. ben... bulutların arkasında.......

YALNIZLIK HALLERİ Yalnızların sabahları sessizdir Sessizce kalkarlar yataklarından Bir simitçi sesi dışarıda; Günaydın niyetine kulaklarında. Ekmek arası bir kaç zeytin...

Merhaba sevgilim, Yine ben.. yeni bir kitaba başladım bugün.Gidişinin ardından okuduğum ilk kitap bu.İsmide tam beni anlatıyor işte ’Sensiz Geçmior...

Yalnızlığım.... İlişkimiz Oldukça İyidir, Araya Biri Girecek Diye Aklı Çıkıyor Çooook Kıskanç Vede Hazımsız Eeee Haklı; Ne Yapsın... Sonra Benimle...

Seni bekliyorum, Elimde çiçeklerle, Dilimde hecelerle, Ama gelmiyorsun. Seni bekliyorum, Yüzümde gülüşlerle, Kalbimde heveslerle, Ama uğramıyorsun. Seni bekliyorum, Uykumda düşlerle,...

Sen yoktun ya, Tadı yoktu hiçbir şeyin... İnsanlar can sıkıcı Ankara duyarsız, Dünya banâldı... Sen yoktun ya, Uykularım bölük pörçük...

Bugün tam on gün oldu sevdiğim, beni bırakıp gideli, İlk gün pencereme gelen martıyla selam yolladım sana, Sonra hediye ettiğin...

Gözlerim seni arıyor, durma gel neredeysen, Bakışlarımda görünmezliğinin, çığlıkları var, Ürperdi içim, sensiz duygularda boğuluyorum, Öldürme ruhumu, gömme umutlarımı karanlıklara…...

Geçmez sanmışız zamanıda gündeliğe dalmışız Burun kıvırıp herşeye nasibe kısmete inanmışız Sınavsa bu önümüzde, doğrudan çok yanlış yapmışız Belki nice...

Sensizlik yazın kuşların meskeni, renkleriyle coşkun ağaç şimdi hüznün vebalı salgınıyla sararmış yapraklarını bir bir döküveriyor ayaklarımın önüne sensizliği hatırlatırcasına…. Hayrullah...

Gittin...! Beni garip bıraktın! Öylece bir eylem değildi Ama bu. Koca koca adımlardı onlar. Gittin... Uyduruktan mazeretler sunarak. Gönlüme kışı,...

Sesizliğin Ölüm gibi... Ben her yağmur yağışında, Sana susuzluğumu yıkıyorum, Kış ayında karlar yağdırıyorum sessizliğine, Bir sesin çözüyor tüm buzlarımı...

Parmak arası mesafesinde yoksunluk Üç dakika yeter yalnızlığıma Bağışla, İpsiz sapsız bir haritanın peşine takıldım Hoş gör sadakatsizliğimi Kaynar su donma noktasına düşmeden yitirilmişlik Manyaklık bu...

Kime ne kadar bağlanırsam O kadar kendimden uzaklaşıyorum Baykuşlar tünüyor, virane gölümde Kendimi arıyorum sessizliğimde Keşfedilmiş maden gibiyim Dinamitler patlıyor yüreğimde Talan ettiler bütün cevherlerimi Kalbim, gönlüm,...

Keşke gitmeseydin. Aşıkları aşka kırdırıyorlar sen yokken. Kalpleri taş olmuş insanlar O taşlarla eziyor sevdaları Şen kahkahaları çınlıyor her yerde. Her yerde sahte bir bayram...

Sen yoksan ne kalır geriye yaşanacak ne mevsimler, ne baharlar, ne çiçekler açacak ne de rüzgârlar, hiçbir haberi taşımayacak Sen yoksan… Sen yoksan gitmişsen ne kalır senden...

Yorgun bir günbatımında adını koyamadığım derin bir vadiydi sevdan ve bilinçsiz değildi hiç birşey rüzgârlarla şekillenmemişti yüreğimin sana tutsak olan platosu kırılgan bir fay hattıydı yüreğimin ince...

Salıverdim kendimi esen rüzgârlara her seferinde sana savurdu küllerimi ey aşk! oysa unutmuştun beni zamana yenik düştüğüm lal bir gece de şimdi hangi günahının bedelini...