"AlemiSir" Tarafından Eklenen Konular

SEVGİ FENERİ! Birisi diyor ki; gececiler selamlar Bu bir fenerin sesidir Verilmeli kulaklar Ve yakılmalı o fener Adı sevgi feneridir Onunla aydınlanır Nice çok karanlıklar! Sevgiyi bilen, kıymetini anlayanlar Feneri karanlık ve ışıksız koymamalılar! İşte bak; gececiler selamlar Nerdesiniz ne yaparsınız Nasıl karanlık yaşarsınız Haydi alın selâmı mı, ey insanlar Yansın şu sevgi denen fener Aydınlansın o dünyalar! Alem-i Sır, yaktı bile kendince Sevgi denen feneri gece Aydınlandı ’’Âlem-i Gönülde’’ Akşamların karanlıkları her gece! Alem-i Sır

Ne şarkılar ölür Ne sesler unutulur Söyleyen sanatçılar Belki de artık yoktur Gönüllerde yer ederler Yok, olup da gitseler Gönülde kalan sesler Hiç bitip tükenmezler Seslerde sırlar vardır Dinleyen bunu alır Sırrı anlamındadır Ona çözen ulaşır Alem-i Sır der; duyalım Dinleyip anlayalım Anlayıp da uyalım Uyumla bir olalım! Alem-i Sır

…işte elim! Gönülde aşk ahde vefa Budur işte derde deva Varsa sevginde bir cefa Ahdî olsun ahde vefa Aşka ne söz gönüldedir Güller açan âlemdedir İki gönül bir yerdedir Aşka sevgi verendedir Aşk gülünde âşık bülbül Bağlanmışlar iki gönül Nasıl der bırak da çözül Çözemezsin haline gül Alem-i Sır der; vay halim! Ben derim ki, ne cahilim Hani benim ey sevgilim Var mı tutan işte elim! Alem-i Sır * * * AHDE VEFA: (devletler hukukunda) devletlerin, katıldıkları milletler arası antlaşmalara uyma zorunluluğunda olduklarını. AHDÎ:...

AŞKINA ÂŞIK! Aşkın sınavı, Âlem-i Dünya da başlayan Âlem-i Gönüllerde demlenip, anlaşılan Sırat köprüsünden geçerek, ulaşılan Âşığına âşık olup, sonunda kavuşan Âşık olalım, aşkımız ile yaşayalım Aşkın Âb-ı Hayatını, böyle tadalım Aşk ile âşık budur, bir gönülde olan Onunla yaşayıp, onunla nefes alan Kalbin her atışı; Allah! Allah! Diye atan Bedenimizde, o kalplerimizle yaşayan Âşık olalım, aşkımız ile yaşayalım Aşkın Âb-ı Hayatını böyle tadalım Alem-i Sır der; Ey! Âşık olan insan Aşkını tanıyıp da, onu bir anlasan Aşkına âşık olup, onunla yaşasan Başlayıp, demlenip, sıratı...

Eleştirmek “el-eş-tir-mek” Diye, istiyorum ayırmak! El; kolumuzun parmak... Uçlarına kadar ulaşmak Tutmak ve iş yapmak Eş; birbirinin aynı olmak Birbirine çok benzemek Hayat arkadaşı olmak Tir; Nişan, alıp atış yapmak Hedef noktasına şutlamak Mek; sermayede, etkin olmak Ömür boyu, gelirini sağlamak Bunları, bir araya getirmek Bir yerde, birleştirmek Parmaklar gibi, el yapmak Bir arada, avuçlamak İşaret parmağımızı, kaldırarak O noktaya, işaret etmek… Ve işte, onu eleştirmek! Bunun için, söylemek Bildiğimizi, dışa dökmek Onun için, her şeyi anlatmak El; değilsin ki, sana el desem! Eş; değilsin ki, sana eş desem! Tir; değilsin ki, seni hedeflesem! Mek;...

Bir Bedenin Senfoni Orkestrası! Senfoni orkestrası olan, bedenimin Canlı ve çalan, her parçası bestemin Sevgi dolu, duygularımın güftesinin Vuran davulu da, kalbimdir benim Bazen ne güzeldir, senfonik müziğim Bazen de ağlar, hiç durmadan gözlerim Bazen güler, oynar durmadan bedenim Bazen de yok olup gider, hayallerim Bedenime bağlı olan, organlarım Senfonik müzik eseri, o şarkımın Birer parçası, senfonik orkestramın Her biri ayrı bir saz, o hayatımın Bazen ne güzeldir, senfonik müziğim Bazen de, ağlar hiç durmadan gözlerim Bazen güler, oynar durmadan bedenim Bazen de, yok olup...

..ol Sen bahar ol ben mevsimin Sen şarkı ol bende sözün Sen şiir ol bende yazın Okunsak birlikte satırlar boyu Sen balım ol bende arın Sen çiçek ol bende özün Sen gülüm ol bende dalın Tutarım seni bir ömür boyu Sen aşkım ol ben âşığın Sen canan ol bende canın Sen şarabım ol ben kadehin Dolsun, dolum..dolum..kadehin Alem-i Sır

..birleşsek! İki kalp bir bendende Birleşip yer ettiğinde Diyar Âlem-i Gönül de Aşk-ı Âlem eylediğinde Âşık ile aşkı kalbinde Aşk diye ses verdiğinde Ayrılmazlar bir bedende Aşk işte budur bence de! Alem-i Sır der ki; ey aşk... Kanım sen, canım sensin aşk Gönlümde kal dilimde meşk Bir bedende seninle birleşsek! Alem-i Sır

O ÇİÇEK Açtığı yer uçurumun kenarı Kendi kadar güzel kokuları Çiçeği çiçek yapan yaprakları Uçurumda açmış olan o çiçek Orada kimse onu görmüyor Yanına gelip onu koklamıyor Onun yapraklarını okşamıyor Uçurumda açmış olan o çiçek O çiçek nasıl açtı ki orada Kim gelip dikti onu oraya Kimse gelip ulaşamaz yanına Uçurumda açmış olan o çiçek Bir kuş bırakmış tohumunu Yağmurlar sulamış orada onu Rüzgâr sallamış yapraklarını Uçurumda açmış olan o çiçek Bir gün onunda hayatı bitecek Bu dünyadan ölüp o da gidecek Hayatı boyunca kiminle görüşecek Uçurumda açmış olan o...

SEN DEMEKTİR! Sen ''kimsesiz'' derken Bunu ne diye söylerken Bende ''kim-sessiz'' diyorum Kulaklarımda ses işitiyorum! Sen ''kimsesiz'' nasıl olursun? Bu kelime hatası anlıyor musun? Sen ''Alem-i Gönül'' de oluyorsun Sevdiklerinle orada bulunuyorsun! Sen ''kimsesiz'' olamazsın O duyguyu yaşayamazsın Kimseden de, alamazsın Sevgiyi, muhabbeti almalısın! Sen ''kimsesiz'' ne demektir? Aslı seni sevmek demektir! Seni sevmek, seninle sevilmektir! Sen sevgisin, sevgide sen demektir! Alem-i Sır