Bekir Şahin

Zihnimin üstünde var bir perde, Çeker biri gece olunca, Gün be gün beni eritmekte, Düşünemez olurum gece olunca. Kimdi beni senden ayıran, Gerçeği engelleyen canımı...

Acizane geldim kapına, Affet ey sevgili! Dilenmeye geldim zatına, Affet ey sevgili! Anladım ki aşkların en derini sen, Sevgililerin en güzeli sen, Yerde,gökte,akılda sen, Seni seven aciz...

Benlik...İnsanın en hassas yanı bazende sağlıklı düşünememesine neden olan temel aktördür.Bazende uçuruma sürükleyen etmen.Hayatın her sahasında ben olmak ve başkasının...

Bir gün olsun demedim Beni görmeyen gözlerin kör olsun Demedim kirpiklerin kalbine saplanıp canını yaksın Tutamadığım ellerine kırılsın demedim Demedim bir seviyorumu çok gören...

Zindanlarda ölümü özlemek gibi En deli işkencelerde yanında olmayı istemek gibi Sürgündeyken vatanımda hürce dolaşmak gibi Hain pusularda anamı son kez görmeyi istemek...

Göremedim yıldızımı bu gece Göğün eski ışıltısıda yoktu Meraklandım... Çıktım gökyüzüne badal badal Sorma ne işin vardı diye Seni aradım. Sordum yıldız yıldız Dedim yıldızım nerde O artık...

Kar tanesi oldum öyle sevdim seni Süzüle süzüle düştüm hilal kaşına Mutlu olursun sanmıştım Sanmıştım sende beni seversin Olmadı ey sevgili! Şiddetle çattın kaşlarını Sevmedin... Yağmur tanesi...