zeynep_

.Atık

plastik bir bebektim ben gözlerim camdan yapılmıştı elbisem bezden saçlarım ipten. içim yoktu, boştu sırtımdaki kapağımı açıp bakabilenler bunu biliyordu sahici değildim ben hiçbir yağmur tenime...

İçimde

Ruhunu kaplayan yosun kokusu, burnuma kadar geliyor ... artık, çoraklaşmaya yüztutmuşsun içimde ..

kukla

çoktan bırakıp iplerimi üzerime - gitmişti ustam ahşabı oyan küçük bir kurt gibi sevimliydi - kalbimi koyacağı boşluğu kazırken sol yanıma oysa,