Sizin Şiirleriniz

NE ZAMAN DÖNECEKSİN ** Şu benim gönlümü çalan VEFASIZ… SEN benim gündüzüm Hemide gecem, seher yıldızım Rüyamda hakikat.. Hayalim düşüm. Seni gördüğüm o günden beri SANA Bıraktım kalbimi al Al ellerine Her nereye baksam seni...

Saatlerce sayılar bir biri için çalışıyor Bir iki için iki üç için Peki biz kime ve ne için çalışıyoruz Birazda benim penceremden bakın...

Gidiyorum yine sesiz ve soğuk yalnızlığıma Yine usulsuzca yanında buldum kendimi Her defasında senin kapını çaldım yalnızlığım Sen bıkmadan usanmadan açtın kapılarını ardına...

Durduk yerde darılmam Dertten derde karılmam Dostlar orda dururken Gidip yad’a sarılmam * Pelit olur meşe’de Şeytan bekler köşe’de Dostların yanındayım Keder’de ve neşe’de * Şakayla sana çattım Akşam rahatça yattım Bak...

Boşa gam,tasa çekme Taşa umutlar ekme İnsanca yaşayana Vurulmaz asla tekme * Dedenizde böyleydi Hem çalar hem söylerdi Gördüğün mega kentler Sanki eski köylerdi * Perdelerde yazmıyor Ülkenin yönetimi Hadi göster bakalım Yaptığın...

İnsan,hiç insanı görürmü hâkir ? Bana yazma diyor saygıda fâkir Şâir müsveddesi küfürde mahîr _____Bırak yazma diyor bana boşuna _____Zira hiç gitmiyor sözüm hoşuna * Kaç...

Biz ne çektiysek hep şu dilden çektik Dili tutamayan başlar UTANSIN Onunla dostlara çektiler tetik Dili tutamayan başlar UTANSIN * Kulağına küpe eyle sözümü İnkâr etme...

Bi-çare Kalemim böyle yazarken Seni yere göğe sığdıramadım Yaralarım içten içe azarken Seni yere göğe sığdıramadım * Resminle avunup baktım’da durdum Kafam’da hep Senli ne düşler...

Sanalda taşlanmak çoktan başladı Budalalar eşi dostu taşladı Müptezeller inananı haşladı Vatan sevenleri yermedim diye * Zamanı kollarlar köşeye pusup İğrenç yalanlarla kin nefret kusup Hakkı kabul...

Hatır gönül sayılırken Tatlı sözler yayılırken Hoş sohbete doyulurken Kızdırmayın Nurani’yi * Konuşur kalemle kâğıt Heceleri yakar ağıt Faydasızdır artık öğüt Sızdırmayın Nurani’yi * Bilenler biliyor onu Tatlı bitsin sohbet sonu Böylece...

Gitmiş “O” Çoktan gitmiş. Karanlığa bürünmüş bir şehrin şafak vakti kalbimin kapılarına vurmuş intihar kokan şiirler. Gülüşü, göğsümdeki boşlukta üstü açık ölmüş....

yağmurlar, senin için yağıyor inan ki her damlada ben... çiçekler, senin için açıyor inan ki her yaprakta ben... kuşlar, senin için ötüyor inan ki her cıvıltıda ben... işte, gör bak bu dünyada her şey senden...

Adına kurban olduğum Uzaklarda ki kadınım Hergün takılın yadıma Uzaklarda ki kadınım * Derdi gamı atamadım İnan sensiz yatamadım Bir kul bulup satamadım Uzaklarda ki kadınım * Türküler yazdım adına Şeker’mi...

Nedendir öyle kederli ötüşün ey bülbül, söyle bana. Güller, dikenler ve şairler sırıl sıklam aşık sana. Konuş, az çok anlarım o ince...

Duydum ki beni aramışsın sormuşsun Duydum ki gelip gidene fotoğrafımı göstermişsin Hiç inanmadım desem ! Hiç aldanmadım desem ! Kim bilir belki de doğruymuş Belki...

Anne rahminden ayrılışta Yaradan ‘ın görüntüsünün olmamasıdır. Ve bu ayrılığa ağlayarak hem de ne ağlama, verilen tepkidir Yok Olmak. Ya da...

Zehirdi sensiz günlerim Eğer sen olmasaydın Yaşamın anlamıda yoktu Ne anlardım aşktan Evet sen öğrettin gerçek aşkı Pekala gerekeni söylüyorum Seni Seviyorum Zalim geçen zamanlardı bizimkiler Elimde o...

Ne çok istemişim meğer birazcık anlaşılmayı Darda kaldığım zaman, seni yanımda bulmayı Canım yandığında şefkatle kucaklanmayı Kim ister ki muhtaçken yüzüstü bırakılmayı Oysa ben...